تجربهی خودمدیریتی کارگری در الجزایر
نوشتهی: ساموئل جِی. ساوثگیت
ترجمهی: تارا بهروزیان
در وضعیت سیاسیِ سیالی که در زمان تایید خودمدیریتی توسط بنبلا به وجود آمد، نمونههای جالبتوجهی از ابتکارات مادیت یافت که نشانگر ظرفیتهای نیروهای خلاقی بود که میتوانست از طریق کنترل کارگری بسیج شوند. یک نمونهی برجسته آن به املاکی در نزدیکی شهر شرشال، یکی از شهرهای ساحلی شرق الجزیره، مربوط میشود. پیش از پاییز، در این ملک حدود 2400 کارگر در فعالکردن دوبارهی 90 مزرعه و تاکستان و برپاکردن کمیتههایی برای حفظ ماشینآلات کشاورزی و نیز سلامت و رفاه اجتماعی، مشارکت کردند. جالبتر از همه آنکه، از نقطه نظر اقتصادی، این کارگران بر وابستگی متقابل صنعت و کشاورزی تاکید داشتند و یک کارخانه تولید روغن زیتون را که در طول جنگ رها شده بود، بازگشایی کردند.