نوشته‌ی: امیر مصباحی

نمی‌توان منکر عظمت و شکوهِ آثاری از قبیلِ سی‌وسه پل و پل خواجو و میدان نقش جهان شد. همان‌گونه که ویتفوگل می‌گوید داشتن یک معماریِ شکوهمند خصیصه‌ی جوامعِ آب‌سالار، از جمله جامعه آب‌سالارِ صفوی است. ولی پرسش مهمی که در این بین جریان غالب از پرداختن به آن طفره می‌رود این است که اصفهانی که توده مردم در آن زندگی می‌کردند، چه وضیعتی داشته و آیا این «شهرسازیِ» شکوهمند شامل محلاتِ زیستیِ آنان نیز می‌شده یا خیر؟