نوشته‌ی: گریس بلیکی
ترجمه‌ی: شهرام کیانی

راه‌بردهای سرمایه‌گذاریِ غول‌های فن‌آوری را نمی‌توان پدیده‌ای خنثی درنظرگرفت. آن‌ها از ساختار امپریالیستی اقتصاد جهانی سرچشمه می‌گیرند و آن‌را تقویت می‌کنند. زنجیره‌ی ارزش انحصارگران بزرگ در سراسر جهان وجود دارد. در کشورهای کم‌هزینه در حاشیه، سود در فعالیت‌های کم‌بازده ایجاد می‌شود، درحالی‌که سود با فعالیت‌هایی با بازده بالا به مرکز جهانی بازگردانده می‌شود. به‌عنوان مثال اپل را درنظربگیرید که در وهله‌ی اول سود خود را از تولید کالا به‌دست می‌آورد و بنابراین تنها در گیومه می‌توان آن‌را یک شرکت فن‌آوری معرفی کرد. دراین‌جا رابطه بین مرکز و پیرامون روشن است. کارگرانِ به‌شدت استثمارشده در فاکس کان در چین، آیفون‌های فلزی کمیابی می‌سازند که توسط کارگران فقیر آفریقای جنوبی استخراج شده است، درحالی‌که کارکنان مرکز مدیریت در ایالات متحده به‌‌رغم این‌که کارشان تاحد زیادی نا‌مولد است می‌توانند از دستمزدهای بالا بهره ببرند.