گفتگوی شیمنا ورگارا با خوان دال ماسو
ترجمه‌ی:بیژن سپیدرودی
موضوع کتاب را مسئله‌ی هژمونی در برخی از جنبه‌های اصلی آن تشکیل می‌دهد: به‌عنوان رابطه‌ی رهبری طبقه‌ی کارگر در میان سایر بخش‌های تحت ستم، پیش و پس از انقلاب، به‌مثابه‌ی یک مفهوم سودمند برای درک روابط بینا-دولتی در یک سطح بین‌المللی، و این‌که چگونه دولت بورژوایی در پی ایجاد مجدد یک پایگاه توده‌ای است. این مفهوم به دلایل متعدد هنوز به نظریه‌ی مارکسیستی مرتبط است.
نوشته‌ی: مارتین امپسون
ترجمه‌ی: بیژن سپیدرودی
وسواس فکری گاندی در پرهیز از خشونت و هراس او از مبارزه‌ی گسترده‌تر طبقاتی از پایین، پشتوانه‌ای بود که در برهه‌های حیاتی مبارزه‌ی کسانی را که فراتر از مرزهای کوته‌بینانه‌ی ساتیاگراها می‌رفتند، انکار می‌کرد یا عقب نگه می‌داشت. در رویداد «چائوری چاورا» که در سال ۱۹۲۲ رخ داد و پلیس مسلح بر روی معترضان آتش گشود، آن‌ها با آتش‌زدن یک کلانتری تلافی کردند. در این هجوم سه غیرنظامی و بیست‌و‌دو پلیس کشته شدند. در نتیجه، گاندی جنبش ملی عدم هم‌کاری را که در آن‌زمان درحال پیدایش بود، کنار گذاشت. به‌همین ترتیب، یک اعتصاب نیرومند 300هزار نفری در پشتیبانی از شورش توده‌ای 20هزار ملوان نیروی دریایی سلطنتی هند در بمبئی در فوریه سال ۱۹۴۶ آغاز شد. این رخدادها شاهد همبستگی بی‌سابقه‌ای بین لایه‌های گوناگون مردم بود. اما گاندی اعتصاب را محکوم کرد و آن‌را «ناشی از نا‌آگاهی و نادانی» خواند.
نقد: نقد اقتصاد سیاسی - نقد بتوارگی - نقد ایدئولوژی 