گفتگو با سونیا گواجاجارا
زنان بومی پیشتازان مبارزه برای برابری در برزیل
سونیا گواجاجارا: فعال حقوق بومیانِ برزیل
ترجمهی: محمد غزنویان
سونیا گواجاجارا (نام شناسنامهای سونیا بونه) در قلمرو بومیان آراریبوا (Araribóia) واقع در ایالت مارانهائو (Maranhão) زاده شده است. از کودکی دریافت که باید علیه بینامشدن و نامرئیماندن بومیان برزیل مبارزه کند. «همواره میخواستم راهی بیابم؛ راهی که تاریخ و سبک زندگیِ بومیان را در تمامیتاش برای آحادِ جامعه روشن کنم.» سونیا معلم مدرسهی ابتدایی، دستیار پرستار و نیز یک رهبر بومی فمینیست است. آوازهی قدرت و شجاعت او به دوردستها رسیده و در سال ۲۰۱۸ در سن ۴۴ سالگی نخستین زن بومی بود که در مقام نامزدی معاونت حزب سوسیالیسم و آزادی برای انتخابات هئیت اجراییهی جمهوری داوطلب شد.
در ۱۵ سالگی، در پی دعوت بنیاد ملی بومیان (Funai) خانه را برای تحصیل در ایالت میناس گرایس (Minas Gerais) ترک کرد و امروز دارای مدرک کارشناسی ارشد در فرهنگ و جامعه از انستیتوی علوم انسانی و هنر و فرهنگ از دانشگاه فدرال باهیا (Federal University of Bahia) است. او در سال ۲۰۰۱ در نخستین گردهمایی ملی بومیان، یعنی کنفرانسی که پس از راهپیمایی ملی بومیان برگزار شد، شرکت کرد تا به بحث دربارهی اساسنامهی مردمان بومی در لوزیانیا (Luziânia) واقع در ایالت گویباس (Goiás) بپردازد.
او همچنین با دادن جایزهی موتوسرا (Moto Serra de Ouro Award) به سناتور کاتیا ابرئو، در دفاع از حق جنگلها تاریخساز شد. در سال ۲۰۱۲ اردوگاه Terra Livre را در اجلاس مردم که تقابلی بود با اجلاس سازمان ملل در ریودوژانیرو در رابطه با توسعهی پایدار (Rio +20)، هماهنگ کرد. او سال بعد سازماندهی هفتهی مردمان بومی، تصرفِ جلسات مجمع نمایندگان و کاخ ریاست جمهوری برزیل را بهعهده داشت.