در کاپیتال سکوتی نیست
نوشتهی: کمال خسروی
در کاپیتال ناگفته بسیار است، اما سکوتی نیست؛ اگر جز این بود، شگفتیآور بود. انتظار اینکه در این کتاب همهی آنچه پیرامون همهی جوامع و همهی اعصار گفتنی است، نوشته شدهباشد، حتی در حوزهی ویژه و محدود نقد اقتصاد سیاسی، انتظاری بیهوده و نابخردانه است. چگونه میتوان از اثری که شالودهاش بر نقد، عینیت پراتیک، سرشت انتقادی و انقلابی پراتیک و بر تاریخیت دورانها و برشهای زمانیـمکانی زندگی اجتماعی انسان استوار است، انتظار داشت کتابی آسمانی و موعظهای خطاب به رمّهی امتی با ایمان باشد؟ چنین انتظار و ادعایی چیزی نیست جز بلاهت و خشکاندیشیِ مدعی و منتظرش