تلخیِ یک پایان: پشهی حلب
نوشتهی: اکبر اکبری
در زمانی که حلب به تسلیم نیروهای رژیم اسد درآمد، یک درس بزرگ برای تمامی دیکتاتوریهای منطقه از زیر تل خاکستر آن مخابره میشد. درسی که حالا هر رژیم مسلطی در خاورمیانه میتواند بیاموزد و بر مبنای موفقیتِ تجربهی آن عمل کند؛ اینکه: برای سرکوب قیام مردمی، مجاز به هر جنایتی؛ حتی بمباران شهرهای خود هستید. برای نخستین بار بود که در چنین ابعادی نه یک دشمن خارجی، که رژیمِ حاکم بر یک کشور برای کشتار مردم خود بی هیچ محدودیتی از جت جنگی استفاده میکرد. و عجیبتر آنکه در مقابل چشمان بیتفاوت جهانیان با هیچ پیامدِ سیاسیای مواجه نمیشد. آیا این همان درس بزرگی نیست که دیگران نیز میتوانند از آن بیاموزند؟ آیا این همان اتفاقی نیست که به زودی در شمال سوریه خواهد افتاد و هیچ پیامدِ سیاسیای دامن رژیم ترکیه را نخواهد گرفت؟