گاهشمار تحلیلی اعتصابها و اعتراضها (3)
و تشکلیابی کارگران در ایران(1397-1285)
به مناسبت اول ماه مه روز جهانی کارگر
نوشتهی: یاشار دارالشفاء
در سال 1397 کامیونداران، تاکسیداران و صاحبان مینیبوس و اتوبوسها (خویشفرما و کارفرمایان کوچک) نسبت به افزایش هزینهها از جمله قیمت لاستیک و دیگر وسایل یدکی و عدم دریافت حمایت دولتی در این زمینه، اخاذی مأموران دولتی و نیز نسبت به اجحافات و زورگویی شرکتهای باربری و فساد انجمنهای صنفی وابسته به دولت، بارها دست به اعتراض زدند. در این ارتباط بهویژه کامیونداران چند بار در سطح سراسری اعتصاب کردند و از بارگیری و حمل محمولهها خودداری کردند. لازم به تذکر است که اعتراض صاحبان وسایل حملونقل را نباید با اعتراض کارگران راننده (مشمول قانون کار) مخدوش کرد و هر دو را یکی دانست. آندسته از رانندهها که در این اعتراضات شرکت کرده بودند، درواقع در جهت تحقق مطالبات کارفرمایان خود بودند. به بیان دیگر خواستههای مشخص کارگران راننده در این اعتراضات جایگاهی نداشت. البته درچند سال گذشته شاهد اعتراضات رانندگان کامیونها بودیم؛ از جمله اینکه رانندگان در شرکت حمل و نقل بینالمللی خلیج فارس نسبت به خصوصیسازی، نداشتن امنیت شغلی و عدم پرداخت مطالبات خود به اعتراض دامنهداری دست زدند.